© Pierre Debets – Eternal sleep
© Dirk Engelage
Is het altijd
al zo geweest,
die fluistering
dat omfloerste bestaan,
die wereld om me heen
die afleidt van mezelf?
Is het altijd al
zo geweest,
dat ik mezelf niet ben,
dat ik mezelf niet ken,
als sliep ik
met mijn ogen open?
Het lijkt zo zacht,
zo comfortabel allemaal,
die wereld die
rond mij geschapen lijkt,
waar ik het centrum ben
maar toch ...
maar toch ...
Is het altijd al zo
geweest
die slaap,
dat ledige bestaan,
levende dood,
een prachtig lijk
zo keurig aangekleed?
En kan het anders?
Hoe?
Wie wekt mij
met een kus
tot leven?