- - Home
- 'Grensmomenten'
- Buurman
- Cerfplas
- Crossing lines
- Digi-taal
- Door natuur omarmd
- Doorzichtig
- Een open hand
- Een warme stem
- Elixer levensbloed
- Er schijnt een wolf
- Even geen handen
- Face
- Gaia
- Geborgen
- Geheim -
- Geluid
- Gezichten
- Het leven barst ...
- Hoewel een kind
- Ik droom mijzelf
- Ik kijk en ruik
- Ik kijk naar
- Ik kijk naar water
- Ik koester jou
- Ik sla mijn ogen
- Ik zie jou
- In kleur en geur
- Into the unknown
- Je denkt
- Jij ligt in bad
- Leeuwen
- Levensboom
- Met alles in mijn rug
- Met grote ogen
- Met witte ogen
- Mijn ogen dicht
- Neus
- O wauw
- Onder een steen
- Ondergeschoven
- Ongevormd
- Panta Rhei 1
- Panta Rhei 2
- Poezie op straat
- Rohrschach
- Rondom mij
- Tere bloem
- Terwijl mijn hart
- Tralies van licht
- Tranen gedroogd
- Tree fiber monkey
- Vlinder
- Voetje voor voetje
- Voorover
- Waar droom en dag
- Wanneer ik helder
- Wat leuk
- Wat mooi
- Winter vorst dooi
- Wit vlak ...
- Zo flinterdun
- Zo groen als gras
- Zo mooi
- Zo oog in oog
- Zo teer
Met witte ogen
Door Kwetal op vr, 06/05/2020 - 10:15
Met witte ogen
droom ik
groen van slaap
dat ik nog
in de bomen woon
een wereld ongerept
met witte mond
prevel ik
toverformules
die ik lang
vergeten was
een wolk
van wonderen ontstaat
van blauwe hemel
naast mijn hoofd
of heel misschien
daar binnenin
tot ik ontwaak
de aarde onder
handbereik
en ik sta op
zo fris
als lentegroen