
© Erika Stulp © Dirk Engelage
Ik draag verhalen in mijn lijf...
je hebt echt geen idee hoeveel!
En die verhalen, stuk voor stuk,
dragen gezichten;
ogen, oren, monden,
en soms ook
armen, benen, lijven …
En toch, míjn lijf
is groot genoeg
om al die mensen
daar te laten wonen,
al kan het druk zijn hoor,
echt waar, zo druk,
dat er maar amper
ruimte is voor mij,
dus zoek ik soms
de schaduw op,
waar ik weer even,
helemaal alleen
mijzelf diep in de ogen kijk
en herontdek; dit mag ik zijn,
geworden door en met
de mensen die hier, in mij,
wonen; welkom, thuis.
<terug>