© Chris Hense
© Dirk Engelage
Je zou je hoofd
er bij verliezen,
dat getob,
of de connectie met je lijf,
want dat kan ook;
met wat je hoort en ziet
en ruikt en proeft
en voelt
alleen dat hoofd
lijkt te bestaan,
dat malende gedoe
daar in die schedel
waar je gek van wordt
zo af en toe,
én moe, doodmoe!
Je kijkt wel,
maar de beelden die je ziet
zitten van binnen,
bijgekleurd door dat getob,
de rest blijft buiten beeld,
wordt niet beleefd,
niet echt
totdat
ja wat
je wordt gekust
en wakker schrikt
en je zo
uit je hoofd ontsnapt
en weer compleet wordt,
mens
van hoofd tot voeten.